Nieuw

Othar liep rustig naar de brug toe, waar zijn nieuw leven zal beginnen. Nu zou hij tenminste met
rust gelaten worden door van die meiden, en ook van de pers. Aangezien hij nogal beroemd is,
en hij het liefste ergens rustig kan leven dan telkens achterna gezeten te worden. Zijn ogen dwalen
even af op de omgeving, en dat dan om zeker te zijn dat er niemand gevolgt is. Gelukkig was het
wel nog dag, maar dat interesseerde hem niet echt.