Oeps waar ben ik

Xenia kwam aangekropen.
Ze wist niet waar ze was en ook niet waar haar mama was.
Ze kroop verder en zat nu boven op een heuvel.
Ze keek naar de bomen en het gras.

Nikkie rende een paar rondjes tot ze een kleintje verderop zag zitten.
Ze rende er super snel op af en merkte dat het Xenia was ze pakte haar op en draaide rondjes met haar.
"Daar ben je!" Riep ze opgewonden en gaf Xenia een paar kusjes.

(Sorry voor late reactie ik was telkens met andere dingen bezig)

(ik ben nu al 1 jaar oud goed)

Nikkie keek haar moeder aan en glimlachtje.
"mjamjoe"zei ze schattig.
ZE stak haar handjes vooruit en wilde een knuffel.

(ja joh is goed)
"Doe dat nooit meer ik schrok me rot." zei ze een klein beetje streng, maar meteen daarna begon ze Xenia te kietelen.
"Klein ondeugend meiske dat je bent." zei ze met een brede lach op haar gezicht.

Xenia glimlachte.
Ze keek in haar moeder haar ogen en toen ging er bij haar een gedachte door haar hoofd jirou is beter was die gedachte.Ze lachte van pret.

Nikkie staarde naar Xenia en het leek net alsof ze haar gedachten kon lezen.
"Nee nog niet kleintje nog niet." zei ze terwijl ze naar Xenia keek en haar een kusje gaf waarna ze weg liepen.