Een vals plannetje.

Ino kwam bij de rand van het bos, samen met de meisje en Murtagh.
Ino had een laken onder haar arm. Rustig liep ze het bos in. De meisjes volgde haar.
Ino kwam bij een openplek, ze legde het kleed neer en keek even kort grijnsend naar Murtagh.
Daarna keek ze weer naar de meisje en glimlachtte onschuldig.

Murtagh ging op het kleed zitten en maakte een gebaar dat iedereen moest gaan zitten.
Murtagh grijnsde naar Ino, ookal had hij geen idee wat ze wou gaan doen.

Ino bleef rustig staan en keek naar de meisjes die leken te blozen. Ino rolde met haar ogen en keek daarna naar Murtagh.
Ze knipoogde kort naar hem en keek daarna weer naar de meisjes.
''blijven jullie maar rustig even hier alleen met deze jongen ik ben zo terug, even wat eten halen'' zei ze met een onschuldige glimlach.
Ino liep rustig weg en verdween tussen de bosjes. Ze sprong in een boom en keek naar de meisjes.
Ze keek daarna naar de lucht. Ino's ogen kleurde ineens grijsachtig en het begon zachtjes te regenen.
Ino had haar kracht zins kort ontdekt en ze zou het goed gaan gebruiken ook.

Murtagh sprong achter haar aan de boom in. Hij ging naast haar zitten.
Ook hij had zijn krachten net ontdekt en ging ze nu gebruiken.
"Die krijgen de schrik van hun leven." zei Murtagh.

De meisjes keken verbaasd op toen Murtagh ook weg was.
''zeker weten..'' mompelde Ino. Haar ogen begonnen lichtjes geel te gloeien.
En opeens schoten er snelle bliksemstralen door de lucht.
Het begon te onweren. De meisjes begonnen te gillen en stonden allemaal zo snel mogelijk op.
Er was alleen een probleem voor hun, ze wisten de weg niet meer terug.
Ino grijnsde vals.

Murtagh zag een ketting om de hals van een van de meisjes.
Hij liet hem zo zweven dat hij om haar hoofd heen af viel. Het meisje gilde.
Bij een ander meisje deed hij hetzelfde met een armband en een ring.
Hij liet de voorwerpen weer zweven en deed ze allemaal bij iemand anders om.
Een van de meisjes viel al flauw. "One down, three to go." fluisterde Murtagh.

Ino grijnsde. Ze sprong uit de boom en lande rustig op de grond. Haar ogen bleven geel gloeien.
Het meisje keek geschrokken naar haar. ''Wat ben jij?!'' riep ze angstig en deinsde achteruit.
De drie meisjes kropen angstig tegen elkaar aan.
''je ergste nachtmerrie'' zei Ino mistrieus en grijnsde vals.
Ze verdween en verscheen achter de meisjes. ''kiekeboe'' siste ze.
De meisjes begonnen hard te gillen.
''koppen dicht jullie'' snauwde Ino naar hun en duwde er een tegen de grond aan.

Murtagh sprong achter de meisjes aan. Hij liet het kleed zo snel op stijgen dat de meisjes er allemaal vanaf vielen.
Daarna liet hij twee van de meisjes zweven. De meisjes begonnen te gillen en te schreeuwen.
"Jullie hoorden wat Ino zei: koppen dicht." de meisjes begonnen nog harder te gillen.
Murtagh liet ze vallen en ze stopten weer met gillen. "Goed zo" zei hij.
Murtagh verdween en verscheen weer voor de meisjes. "Ino, wat zullen we is met ze doen, nu we ze in onze macht hebben?"

''hmm wat dacht je van martelen, vermoorden? of willen jullie misschien voer worden voor Runo?'' zei Ino en grijnsde vals.
Het elastiekje om de staart van Ino knapte en haar haar viel over haar schouders heen.
Je hoorde een krijs en een buizerde kwam aangevlogen.
De buizerd lande op de schouder van Ino en keek met een scherpe blik in het rond.
''hallo Runo wil je ook even mee feesten?'' vroeg Ino aan de buizerd en grijnsde lichtjes.
De meisjes bleven van angst, verstijfd naar Murtagh en Ino kijken.

"Ik denk dat Farsan ook wel wat lust." Murtagh floot op zijn vingers.
Ineens verscheen er een enorme bruine beer. Hij ging op zijn poten staan en brulde.
"Dit is dus Farsan." zei Murtagh. "En zijn tandjes willen graag kennismaken met jullie vlees."

Ino keek verbaasd op toen de beer tevoorschijn kwam gestapt.
Ze keek even naar Murtagh en daarna weer naar de meisjes.
''weetje ik heb ook bestwel honger'' zei ze en grijnsde. Een meisje begon keihard te gillen.
''zij is een weerwolf!!!'' gilde het meisje. Ino sloot haar ogen even en beet op haar kiezen.
Ze raakte nu echt geirriteerd.
Ze verdween en verscheen achter het meisje. ''luister eens als je nu niet je bek dicht houd wordt je het voer van die beer en van Runo mijn buizerd'' siste Ino.
Ze pakte het meisje bij haar nek en beet in haar nek. Ze dronk het bloed van het meisje op.
Ze had na een tijdje wel genoeg en ze liet het slappe lichaam van het meisje vallen.
''2 gegaan nog 2 tegaan'' mompelde Ino en veegde het bloed bij haar mond weg.

Murtagh lachte. Hij verdween en verscheen voor een van de meisjes. Hij duwde haar met een voet op de grond.
Hij ging op zijn hurken zitten en zoog bloed uit haar halsslagader.
Het meisje deed haar ogen dicht en haar hoofd viel opzij. "3 down, 1 to go." zei Murtagh grijnzend.

''mooi niet ik laat me niet pakken door jullie engerds!'' riep het meisjes.
Tranen stroomde over haar wangen van angst.
''dit is je eigen schuld, je bent namelijk wel heel dom dat je ons, vreemde mensen vertrouwd en zomaar mee gaat, je had dus maar niet mee moeten gaan'' zei Ino droog tegen het meisje.
''wat gaan jullie met me doen?!'' vroeg ze angstig.
''schat, dat wil je niet weten'' zei Ino vals.

"Voor hetzelfde geld waren we kinderlokkers geweest. Natuurlijk is dit veel erger..." zei Murtagh.
"Dus, wat heb je hiervan geleerd?" vroeg Murtagh 'vriendelijk' en hielp het meisje overeind.
"Dat ik nooit met vreemde mensen moet meegaan." zei het meisje.
"Mag ik nu dus gaan?" vroeg ze.
"Maar dat zei ik niet, ik vroeg alleen wat je hiervan geleerd hebt, dat betenekent niet dat we niks met jou doen."

''nee want als we je zouden laten gaan, zou je ons maar verraden, en weetje wat er dan gebeurd? dan komt de politie'' zei Ino en snoof.
Het meisje keek angstig naar de twee en zette een stap van Murtagh weg.
Ino verscheen achter haar. ''wat vindt jij Murtagh? zullen we Runo en Farsan ook wat lol geven?'' vroeg Ino grijnsend.

"Ach, waarom ook niet. Farsan, ga je gang." zei Murtagh, en hij verdween.
Hij verscheen weer bij zijn huisje.

Ino keek naar de plek waar Murtagh had gestaan en sprong daarna in een boom.
''ga je gang Runo'' zei ze kort. De buizerd knikte en vloog op het meisje af.
Ino verdween en versscheen op het dak van het huisje.
Ze keek over het bos heen en zag verderop een klein stukje van de openplek.
Opeens hoorde je een harde gil. Ino sloot haar ogen een briesje vloog door haar haar,
dat nog steeds los hing.
Een klein grijnsje verscheen op de mond van Ino.

Murtagh grijnsde helemaal niet toen hij de gil hoorde.
Hij bedacht ineens wat ze gedaan hadden.
Ze hadden zomaar, zonder ook maar enige aanleiding, zonder dat het meisje ook maar íéts gedaan had, haar vermoord.
Hij ging zitten op het trappetje en legde zijn voorhoofd in zijn handen.
Hoe kwam dit? Hoe kon het dat hij zo'n monster was geworden?
Het kwam allemaal omdat hij een vampier was, het kwam allemaal door Zelman.
Murtagh beloofde zichzelf dat hij wraak zou nemen, en dat Zelman wenste dat hij nooit had geleefd.

Ino opende haar ogen en sprong van het dak af. Ze leek er totaal geen moeite mee te hebben van wat er was gebeurd. Doordat ze een vampier was geworden was ze niet zo onzeker meer over dingen. Ze keek naar Murtagh en snoof even. ''ga me niet vertellen dat je er spijt van hebt, want we kunnen ze moeilijk nog tot leven wekken'' zei Ino en ging naast hem zitten.

"Doe eens normaal, Ino, blijf realistisch. We hebben zonder aanleiding iemand vermoord. En dan ook nog eens zonder ervan te drinken. Heb je geen gevoelens meer ofzo? Ik heb er in ieder geval wel spijt van, ik weet niet wat jij ervan denkt, maar zoiets doe ik nooit, maar dan ook nóóit meer." zei Murtagh kwaad en hij liep het huisje in.

Ino keek hem met open mond na. Ze slikte en ze durfde hem eigenlijk niet meer achterna te lopen. Ze liep weg van het trappetje en ging in het gras onder een boom liggen. Ze lag op haar zei en ze staarde voor zich uit. Murtagh had gelijk.. Ze had iets totaal fouts gedaan en het ergste was dat het haar idee was. Hoe kon ze zo geworden zijn? Een traan liep langs haar wang en ze sloot haar ogen. Ze bleef hier maar liggen, ze durfde Murtagh immers niet meer aan te kijken, na dat stomme plannetje van haar..

Murtagh ging op de bank zitten, het was Ino's idee geweest, maar hij had zonder protest meegedaan.
Murtagh had zich nog nooit zo schuldig gevoeld als nu, en hij wou dat hij alles terug kon keren.
Hij liep weer naar buiten en zag dat er een traan langs Ino's wang liep.
Hij liep naar haar toe en knielde naast haar neer. "Ino, het was net zo veel mijn schuld als de jouwe, dus je moet niet denken dat het alleen maar jouw schuld is."

Ino keek niet op toen ze Murtagh's stem hoorde. Ze slikte en bleef voor zich uit staren. ''Hoe kon ik zo achterlijk zijn? ik heb jou gewoon meegesleurd in een van mijn domste plannetjes ooit..'' zei ze stil. Ze ging langzaam rechtop zitten en keek Murtagh wazig aan. ''ik wou dat ik geen vampier was, dan had ik deze fout teminste niet gemaakt..'' zei ze zachtjes. Ze had het gevoel dat ze weer moest huilen. Dat ze al haar emotie kwijt moest. Maar ze hield zich maar in. Ze wou er niet weer bij zitten als een jankend kind. Ze keek naar Murtagh en ze wou wel tegen hem aanzitten, maar misschien was dat nu niet zo'n goed idee.

Murtagh sloeg zijn arm om haar heen. "Het is echt niet jouw schuld, ik deed net zo hard mee."
Murtagh glimlachte. "Ik heb een idee: het minste wat we wel kunnen doen is haar begraven.
Ten minste, als Farsan en Runo haar niet al op hebben gegeten. We zullen moeten rennen, doe je mee?" zei Murtagh, zo vriendelijk mogelijk.

Ino keek even naar de grond en daarna naar hem. ''nou.. oke dan..'' zei ze zachtjes maar ze glimlachtte nog niet. Ze besefte nu goed wat ze had gedaan. Een jong meisje gewoon vermoord. Hoe kon dit gebeurd zijn? Nou dat was een vraag waar ze zelf wel antwoord op kon geven. Ze was een vampier en blijkbaar kon ze zich makkelijk laten overnemen door haar valse kant. Ze moest er niet aan denken als het weer zou gebeuren.